Wat is The Healingpath Connect
The Healingpath is een overkoepelend concept uitgaande van heling op alle 5 niveau's van bestaan: fysiek, emotioneel, mentaal, energetisch en spiritueel.
Met een holistische benadering die kan bestaan uit begeleiding dmv een natuurgeneeskundige behandeling, orthomoleculaire voeding en supplementen, microscopisch bloedonderzoek, een healing of coaching. Maar ook een korte cursus of opleiding behoort tot een van de mogelijkheden; hoe doe je innerlijk werk, hoe start je met verwerken of hoe kun je oude emoties doorvoelen, hoe voel ik minder van anderen, meer lezen op pagina: cursus of opleiding.
Evt. met ondersteuning van een energetische healing en/of een transformatie coaching.
Verder zijn er regelmatig bijeenkomsten met als uitgangspunt een van de prachtige boeken van Nicolaas de Ridder, het boek: De brieven van Jezus, meer info op de pagina: Bijeenkomsten en op: https://jezusbrieven.com/over-mij/
Wie zijn de initiatiefnemers van the Healingpath Connect?
Wij; Barry van Dorst en Marion Antonis zijn dit pad gestart en met elkaar in verbinding gegaan om elkaar en anderen te ondersteunen op het helende pad. Kijk ook eens op de volgende pagina; wie zijn wij.
Het helende pad is een weg die we allemaal lopen, niemand uitgezonderd. Alleen nog niet iedereen is hier zich bewust van. Het kan een hele doolhof zijn hoe en waar te beginnen wanneer je bv (chronisch) vermoeid bent, angst of pijn hebt, gestrest, ziek of eenzaam bent en dit kan zwaar en een grote invloed hebben op je dagelijkse leven.
In contact zijn met anderen, die ook op zoek zijn en die tevens innerlijk werk belangrijk vinden, geeft herkenning, verbindingen en steun.
Elkaar helpen om samen te groeien en te ont-wikkelen in deze bijzondere tijd, het is nog nooit zo belangrijk geweest om te werken aan weer Heel worden.
Wanneer je, je ergens van bewust bent, dan kun je kiezen om andere keuzes te maken. Kiezen om weer gezond te worden, door je oude pijnstukken aan te kijken, zodat je kan helen op alle lagen van bestaan; fysiek, mentaal, emotioneel, energetisch en spiritueel.
Onverwerkte emoties zetten zich vast in je lichaam, alles wat je niet kon verwerken (misschien omdat je te jong was) of waarvoor er geen tijd was (misschien was je aan het overleven en moest je door) of wou je niet meer terugkijken naar oude pijn (misschien omdat het te heftig was of je verleden achter je wou laten)
Alles wat niet verwerkt is, blijft aandacht vragen via je lichaams-bewustZijn.
Dit kan zich uiten in gevoelens van (chronische) vermoeidheid, pijn, onrust, nervositeit, stress, verdriet en depressiviteit, boosheid of een kort lontje hebben.
Onze medemensen zijn ook onze medespelers in het grote spiegelspel hier op aarde.
Wanneer je gekwetst of geraakt wordt door de woorden of het handelen van een ander, besef dan, want deze pijn zat al in jou. Je onderbewuste en je lichaams-bewustzijn herkennen oude pijn, deze heb je al ooit eerder ervaren, wanneer deze niet verwerkt is, en je komt weer in contact met deze emotie, dan geeft dit herkenning.
Dit is jouw pijn en jouw pijn zit niet in die ander. Want als jou onderbewuste en je lichaamsbewustzijn deze pijn niet herkent, dan kan het je ook niet raken. Je wordt getriggerd in een oude pijn die al eerder plaats vond in jouw leven. De ander drukt “alleen maar” op de button; de startknop.
Onze medespelers zijn ook onze medestanders, en vanuit het energetisch oogpunt ziet de ziel van die ander jouw pijnpunt, en door deze “zichtbaar” te maken, kun je je hier bewust van worden en het doorvoelen en het onder ogen gaan zien. Je krijgt dus eigenlijk een zetje van de ziel van die ander, als je het zo kan zien, dan kun je hier misschien dankbaar voor zijn....
Je lichaam kan het je enorm moeilijk maken, door pijn of ziekte. Het kan al helpen en inzicht geven wanneer je zelfonderzoek doet. Bijvoorbeeld als je niet direct reageert als je je gekwetst voelt, maar bedenkt, wanneer voelde ik deze pijn eerder? Maar ook als je bv last hebt van je darm; denk eens na over wat vindt je moeilijk om te verteren of wat vindt je moeilijk om los te laten. Of wat ligt zwaar op de maag. Als je last hebt van je lever; gal spuwen (of doe je dit nog niet…) of wat ligt er zwaar op de lever. Die oude spreekwoorden waren zo gek nog niet….
Maar het kan heel moeilijk en eenzaam zijn, wanneer je met innerlijk en energetisch werk begint en/of bezig bent. Je kan je soms zo ellendig voelen of zoveel zwaarte voelen. Alles wat niet verwerkt is, heeft aantrekkingskracht voor energie met het zelfde thema. Ook dit kan weer hierop aanhechten. Hierdoor "ligt er nog meer op je schouders" dit alles met de reden om het je laten voelen, zodat je hier mee aan de gang gaat.
Ik zal je een voorbeeld geven hoe zoiets kan werken. Dit is een ervaring van jaren geleden, toen ik net startte op dit pad. Zo'n 20 jaar geleden ben ik 6 jaar verbonden geweest aan een lichtwerkersgroep, en heb daar geleerd hoe je kan omgaan met energie van jezelf en van anderen.
Bij mij dient datgene wat ik mag verwerken, zich meestal fysiek aan. Meestal in de vorm van onrust, nervositeit, druk of pijn, maar ook chronische vermoeidheid komt vaak voor bij onverwerkte pijn en ervaringen. ik heb zelf rond mijn 40e levensjaar, gedurende 5 jaar CVS gehad, het chronisch vermoeidheid syndroom
Ik zal vertellen hoe ik contact maak met fysieke of energetische zwaarte. Wanneer ik start om daar verbinding mee te gaan maken, dan zorg ik eerst dat ik goed geaard ben, zonder aarden lukt of verandert er niets, je blijft dan in deze zelfde frequentie van zwaarte. Als je goed geaard bent, dan lukt afvoeren via je lichaam al veel gemakkelijker. Verder zorg ik dat ik in rust ben, lekker zit, warm ben en geconcentreerd ben op mijn ademhaling.
Wanneer ik heerlijk ontspannen ben, dan ga ik met heel mijn aandacht naar die plek. Ik ga het verkennen, hoe voelt het, wat zie ik, wat hoor ik, waar ben ik, is het licht of juist donker, is het groot of is het klein?
Ik probeer er dan contact mee te maken en vraag hallo, is hier iemand, wie ben je, kom maar bij me, dan kan ik je helpen.
Zo kwam met deze oefening in een ander leven terecht.
Ik zag een klein meisje op een marktplein, ik denk ergens in Egypte. Een 7 jarig meisje met zwarte vlechtjes in een soort van witte jurk met een wit touw erom heen. Ze zat in een hoekje tegen een gebouw, te kijken naar de ossen die de karren trokken waarop groenten lagen, de marktkooplui prezen hun koopwaren aan, er was veel rumoer en bedrijvigheid.
Toen ik contact maakte met dat kleine meisje, dat daar zo verdrietig zat en alleen was, werd me duidelijk dat ik dat ooit was geweest. Op mijn vraag waarom ben je hier helemaal alleen, zei het kleine meisje, ik ben helemaal alleen, mijn ouders zijn dood.
Doordat dit uitgesproken werd, gingen de tranen stromen, want eindelijk mocht dit gevoel er zijn en werd het gezien en doorvoelt.
Ik vroeg mijn helpers om een tunnel van licht en ik zag de ouders van dit kleine meisje daar al staan. En zonder dit te benoemen, zag ik dat het kleine meisje al naar haar ouders rende waar ze door haar ouders met heel veel vreugde opgetild en omarmd werd.
Wat er daar na gebeurde, heeft me veel geleerd en inzichten gegeven.
Ik voelde dat het nog niet klaar was, er zat nog lading op de situatie. De tranen bleven ook nog komen. En toen kwamen er tot mijn grote verbazing, nog heel veel zielen ook naar de lichttunnel, het waren er zeker 2000. Al deze zielen, waren verbonden met het thema; alleen zijn en zonder ouders achtergebleven.
Ik begreep later pas, dat dit een collectief was met dit zelfde trauma.
Omdat ik dit verdriet in dat leven nog niet kon verwerken of kon begrijpen, is er een deel van mezelf afgescheiden geraakt (een verloren zielendeel)
Na het fysieke overlijden van dat leven is dit deel achtergebleven op een frequentie, verbonden met een collectief met zo'n zelfde trauma.
Hoeveel collectieven zullen er nu wel niet zijn, in deze onrustige tijd, en waar nu op zoveel plekken zoveel pijn en verdriet heerst....
Een verloren zielendeel blijft altijd je aandacht vragen, net zo lang dat je er mee aan de slag gaat. Dit kan heel heftig zijn, zeker wanneer jij een sterke persoonlijkheid hebt en een sterke ziel bent. Dit kan voelen of dat je geterroriseerd of aangevallen wordt door hele zware energieën.
Maar geloof me (ik spreek vanuit ervaring) de energieën die buitenaf aanhechten, zijn veel gemakkelijker weg te krijgen dan die van jou zelf. Immers, hier zijn lessen aan verbonden, en zo lang jij deze les nog niet begrijpt of nog niet geleerd hebt, dan blijft dit je aandacht vragen, steeds dwingender, net zolang totdat je er niet meer om heen kunt en er mee aan de slag gaat.
Ik zeg altijd, wat je overkomen is, is heel erg voor je, en daar kan jij niets aan doen. Maar waar je wel iets aan kan doen is het te erkennen dat dit je overkomen is en deze pijn of verdriet toe te laten en het te doorvoelen, wat dat is wat het van je vraagt, en als het erkent en gezien is, dan kun je het loslaten.
Wanneer we onze verantwoordelijkheid nemen om hiermee aan de slag te gaan, dan help je niet alleen je zelf, maar ook andere zielen die ook op die frequentie en aan dat collectief vast zitten.
Doordat ik dit mocht leren, ben ik alert, wanneer er zich bij mij iets aandient, dat er mogelijk ook andere zielen bij betrokken zijn. Ik roep zielen en zielsdelen aan zodat ze geholpen kunnen worden.
Soms zijn er zielen die zich niet er bewust zijn dat ze overleden zijn, anderen durven niet over naar het licht, door schaamte of schuldgevoelens.
Ik leg dan altijd uit dat God alleen maar liefde is, en dat God nooit straft. En dat de aarde een ervaringsplaneet is, en wanneer je geleerd hebt van je fouten, en inzichten hebt gekregen dan is het al goed, want dat is de bedoeling van het Zijn op aarde.
Als je een verloren zielendeel hebt kunnen bevrijden en hebt kunnen herenigen met je hogere zelf in het Licht (en tevens de andere zielen die daar weer op aangehaakt waren) dan zal je ontspannen en kun je weer in rust zijn. En zo kunnen we groeien in Heel worden.